[scroll down for english]
Το Libby Sacer Foundation παρουσιάζει
Κοίτα Δίπλα: φεστιβάλ σινεμά & πολιτισμού από την Τουρκία
29, 30 Σεπτ & 1 Οκτ. στο Θέατρο Εμπρός, Ρ. Παλαμήδη 2, Ψυρρή
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ | PROGRAM
6:00 Προβολές | Screenings:
Μία άφεγγη νύχτα | One moonless night
Pelin Kirca (2016), 3’
→ Η ταινία εμπνέεται από τα πουλιά που μιλάνε στο περίφημο μυστικιστικό ποίημα «Η Συνέλευση των Πουλιών» (Mantiq ut-Tayr), σουφικό έργο του Πέρση ποιητή Farid ud-Din Attar. Οι επτά κοιλάδες διασχίζουν διαδοχικά δωμάτια που ανοίγουν το ένα μέσα στο άλλο. Υπάρχουν τείχη, παράθυρα και μια παπαρούνα που αιωρείται...
ΕΝ One moonless night is inspired from the mystical poem of the birds speaking at the assembly in Mantiq ut-Tayr, the sufic work by Farid ud-Din Attar. The seven valleys cross through rooms opening onto one another; there are walls, windows and a poppy hanging in the air..http://www.pelinkirca.com/
Νόλια | Nolya
M. Cem Öztüfekçi (2011), 26’
→ Δύο άνδρες που συχνάζουν στο ίδιο μπαρ ερωτεύονται μια μυστηριώδη κοπέλα που βλέπουν από το παράθυρο. Και οι δύο θα την αγαπήσουν με διαφορετικούς τρόπους...
Έχοντας αποσπάσει πολλά βραβεία, το 2016 η ταινία ψηφίστηκε ως μια από τις δέκα καλύτερες τουρκικές μικρού μήκους της δεκαετίας.
ΕΝ Two men who attend the same bar fall in love with a mysterious young lady they see through the window. Both will love her in different ways...
Multi-awarded Nolya was selected as one of the best 10 Turkish short films of the last decade, by Antalya Cinema Association in 2015.
Ο Αηάν κι εγώ | Ayhan and me
Belit Sag (2016), 14’
→ Η ταινία αφορά τη λογοκρισία που η ίδια πέρασε και μέσω της οποίας διαμορφώθηκε. Η ιστορία της λογοκρισίας πλέκεται με εικόνες πολέμου στις κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, και θέτει ερωτήματα σχετικά με την ορατότητα, την ιεραρχία των εικόνων και την ελευθερία του λόγου
ΕΝ Ayhan and Me is about the censorship that it went through, and through which it was shaped. The story of censorship is woven with images of war in Kurdish geography in Turkey, and asks questions about visibility and hierarchy of images, and freedom of speech.
[Συνέντευξη της σκηνoθέτη.]
Μαχφούζ | Mahfuz
Baris Hanciogullari (2014), 20’
→ Ο Mahfuz, ένας συνηθισμένος τριαντάρης, διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα κενό στη μνήμη του...Η ταινία αφορά την έλλειψη συλλογικής μνήμης και το συλλογικό τραύμα λόγω των φοβερών γεγονότων του παρελθόντος. Η Τουρκία είναι ίσως η μόνη χώρα στον κόσμο που το επίσημο αλφάβητό της άλλαξε τελείως (το 1923 άφησαν το αραβικό, υιοθετώντας το λατινικό). Έτσι οι Τούρκοι δεν μπορούν να διαβάσουν ένα κείμενο που γράφτηκε πριν από 100 χρόνια πχ. Η τραυματική απώλεια μνήμης (lacunar amnesia) του Μαχφούζ συνδέεται συμβολικά με την μαζική αμνησία που εμφανίζει σήμερα η τουρκική κοινωνία.
ΕΝ Mahfuz, an ordinary man in his thirties, finds out that there is a blank spot in his memory...
The film is about the lack of collective memory and the collective trauma due to the awful events of the past. Turkey is maybe the only country in the world where the official alphabet was completely changed (in 1923 from arabic alphabet to latin alphabet). So the Turks can't read a text that's written 100 years ago for instance. A symbolic correspondence connects Mahfuz’s traumatic memory loss (lacunar amnesia) is symbolically connected to Turkish society’s mass memory loss.
Trailer
7:10 Συζήτηση με τους σκηνοθέτες | LIVE Q & A w/ directors Belit Sag & Baris Hanciogullari.
7:45 Διάλειμμα| Break
8:00 Προβολές | Screenings:
Κόκκινο μαντήλι | Red Handkerchief
Leyla Toprak (2015), 15’
→ Η σκηνοθέτης, πρώην χορεύτρια και χορογράφος, παρακολουθεί τις αφηγήσεις πέντε Κούρδων που καταδικάστηκαν με φυλάκιση 14-25 ετών όταν ήταν εικοσάχρονοι. Ελεύθεροι πλέον, μιλούν για το πώς επέζησαν την κακοποίηση και τα βασανιστήρια μέσω ενός ομαδικού παραδοσιακού κούρδικου χορού. Ο χορός τους έδινε θάρρος, κρατούσε το πνεύμα τους ακμαίο και τους οργάνωνε. Ήταν γι’ αυτούς, ένα εργαλείο επιβίωσης.
ΕΝ Former dancer-choreographer Toprak, in this film tells the story of five Kurds that were sentenced with 14-25 years imprisonment in their twenties. Today free, they talk about how they survived abuse and torture through the Kurdish collective folk dance,”Govend”. The dance gave them courage, kept their spirits up and made them organize. It was used as a tool for surviving.
Μπαγλάρ | Baglar
Melis Birder and Berke Bas (2016), 80’
→ Mια αουτσάιντερ ομάδα μπάσκετ, με την καθοδήγηση ενός ιδεαλιστή δασκάλου από το φτωχικό Ντιγιαρμπακίρ στη Νοτιοανατολική Τουρκία, όχι μόνο φέρνει νίκες αλλά πασχίζει να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις, τη φτώχεια και την πολιτική αναταραχή που έχουν προκαλέσει οι συγκρούσεις δεκαετιών μεταξύ τουρκικού κράτους και Κούρδων ανταρτών που αγωνίζονται για τοπική αυτονομία και πολιτιστικά δικαιώματα.
ΕΝ An underdog basketball team under the helm of an idealist school teacher from hard scrabble Diyarbakir in Southeastern Turkey goes beyond winning games in their mission to rise above prejudice, poverty and political turmoil created by the decades long conflict between the Turkish state and Kurdish rebels who are fighting for local autonomy and cultural rights.
9:30 Διάλειμμα| Break
9:45 Προβολή | Screening: Οι Νύφες του Μάλτεπε, Επεισόδιο 1 | The Brides of Maltepe, Episode 1
Εύα Γιαννακοπούλου & Περσεφόνη Μύρτσου (2016), 13’
→ Το φιλμ περιστρέφεται γύρω από τέσσερις οικογένειες στην Ελλάδα, την Τουρκία και τη Γερμανία. Η Εύα και η Περσεφόνη μοιράζονται τη ζωή τους ανάμεσα σ’ αυτές τις χώρες και επιχειρούν μια ενδοσκοπική διαδικασία. Εμπνευσμένες από ελληνικά και τουρκικά “reality shows” και σαπουνόπερες, οι δύο γυναίκες βρίσκονται σε μια συνεχή διαδικασία κινηματογράφησης της προσωπικής τους ζωής, εκθέτοντας με σαρκαστική διάθεση τη στάση τους απέναντι στον εθνικισμό, τη σεξουαλικότητα, τον φεμινισμό και τους συμβατικούς συμβολισμούς.
ΕΝ The Brides of Maltepe revolves around four families in Greece, Turkey and Germany. Eva and Persefoni share their lives between countries, and attempt an introspective process. Inspired by Greek and Turkish reality shows and soap operas, the two women are in a constant process of filming their personal lives, exposing with sarcastic moods their attitudes on nationalism, sexuality, feminism and conventional symbolisms.
10:00 Διάλεξη-Παράσταση «Αγαπητό παρελθόν σ’ ευχαριστώ για ό,τι μου έμαθες, αγαπητό μέλλον είμαι έτοιμη», Μαρία Σαρρή | LIVE Lecture-performance “Dear past thanks for all the lessons, dear future I am ready” by Maria Sarri (30’)
→ Από το φιλόξενο και οικείο περιβάλλον της κουζίνας μου που προβάλλεται πίσω μου, παρουσιάζω την ιστορία της Cilem Dogan, μιας τουρκάλας γυναίκας που σκότωσε τον βίαιο σύζυγό της και έγινε σύμβολο των τούρκων φεμινιστριών . Η ιστορία της Cilem συνδυάζεται με άλλες ιστορίες της ελληνικής, τουρκικής και αμερικανικής ποπ κουλτούρας που προβάλλονται από μια τηλεόραση στην προβαλλόμενη κουζίνα.
ΕΝ From the hospitable and intimate projected environment of my kitchen, I am presenting the story of Cilem Dogan, a turkish woman that killed her violent husband and become a symbol for Turkish feminists. The story of Cilem is combined with other stories of Greek, Turkish and American pop culture that are projected from a tv at the projected kitchen.
10:30 Διάλειμμα
10:45 Προβολή:
Φθινόπωρο | Autumn,
Özcan Alper (2008), 99’
→ Η ταινία ακολουθεί τον Γιουσούφ, έναν Αρμένη πολιτικό κρατούμενο που μετά από 10 χρόνια βγήκε από τη φυλακή, για λόγους υγείας. Επιστρέφει στο χωριό του στα βουνά της ανατολικής Μαύρης Θάλασσας, όπου τον καλωσορίζει η γριά και άρρωστη μητέρα του. Στο χωριό μένουν σχεδόν αποκλειστικά ηλικιωμένοι και Γιουσούφ βλέπει μόνο έναν παιδικό του φίλο, τον Μίκαηλ. Καθώς το φθινόπωρο δίνει τη θέση του στο χειμώνα, ο Γιουσούφ γνωρίζει την Έκα, μια όμορφη νεαρή γεωργιανή πόρνη...
ΣΑΒΒΑΤΟ | SATURDAY 30/9
11:30-12:30: Ο Ντέργκο μαγειρεύει και λέει μια ιστορία* | Dergo cooks &shares a story*
→ Ξέρετε τι είναι τα Analikiz, τα içli köfte και τα Fellah Köftesi; Αν θέλετε να μάθετε όχι μόνο τι είναι, αλλά πώς φτιάχνονται και ποιός τα φτιάχνει, δηλώστε συμμετοχή για να είστε εσείς οι καλεσμένοι στην κουζίνα του Ντέργκο.
ΕΝ What is Analikiz, içli köfte and Fellah Köftesi? If you want not only to know what they are but also how they are made and who is the one who makes them, book your seat for Dergo's kitchen.
1:00-2:30: Μαθήματα Τουρκικών για αρχάριους* | Turkish Language Classes for beginners*
~
6:00 Προβολές | Screenings:
Μουστάκι | Moustache
Umut Delimehmet (2013), 7’
→ Ένα μουστάκι, όπως και το κάθε τι, μας θυμίζει ό,τι εμείς θα επιλέξουμε να μας θυμίσει...
Την ταινία, που αγάπησαν θεατές απ’ άκρη σ’ άκρη της Τουρκίας, γύρισε ένας 15χρονος μαθητής γυμνασίου από την Τραπεζούντα. Η πόλη του έχει ίσως τα υψηλότερα ποσοστά ακραίων εθνικιστών στη χώρα. Ο Ουμούτ, 20 χρονών σήμερα, είναι πια φοιτητής στο πανεπιστήμιο.
ΕΝ A mustache, like any other thing, reminds us what we choose to be reminded of...
The film, which has been loved from viewers all across Turkey, was directed by a 15-year high school student from Trebizond. His city probably has the highest percentages of extreme nationalists in the country. Umut, 20 years old today, is now a university student.
Προσοχή! | Attention!
Onur Bakir & Panagiotis Charamis (2016), 50’
→ Ο 32χρονος υποψήφιος διδάκτορας Ονούρ βρίσκεται σε δίλημμα: Να πληρώσει για να απαλλαγεί από τη στρατιωτική του θητεία ή να παρουσιαστεί για το υποχρεωτικό εξάμηνο; Για τον βοηθήσουν στην απόφασή του, στρέφει την κάμερα σε οικογένειά και φίλους που δίνουν ανάμικτές απαντήσεις για τις ηθικές και πολιτικές διαστάσεις αυτής της επιλογής. Αντιμετωπίζοντας ένα δύσκολο θέμα με ένα χιουμοριστικό τόνο, η ταινία δίνει μια εικόνα του κοινού αισθήματος για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, που παραμένουν από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο 35ο Φεστιβάλ Ταινιών Κωνσταντινούπολης.
ΕΝ The 32-year-old PhD candidate Onur finds himself in a dilemma: Should he pay to be exempted from military service or should he enlist for the compulsory six month period? To help him with the decision, he turns the camera on his family and friends who provide mixed responses on the ethical and political aspects of this choice. Tackling a controversial subject with a humorous tone, “Attention!” offers an insight into the Turkish psyche with regard to their own armed forces, which remain of the biggest in the world. Best Documentary Award at the 35th Istanbul Film Festival, 2016
Trailer
Καλωσόρισες Λένιν | Welcome Lenin
Collective: Aylin Kuryel, Begüm Özden Fırat, Emre Yeksan, Ahmet Murat Öğüt, Fırat Yücel (2016), 20’
→ Κωμική και ιδιόρρυθμη, η ταινία εξετάζει την αλλόκοτη περίπτωση ενός αγάλματος του Λένιν που εμφανίστηκε μυστηριωδώς στις βόρειες ακτές της Τουρκίας τον Ιούλιο του 1993, αφού ταξίδεψε για χρόνια στη Μαύρη Θάλασσα από κάποιον άγνωστο προορισμό μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
ΕΝ Droll and quirky, the film looks at the curious case of a Lenin statue that mysteriously appeared on the Northern shores of Turkey in July 1993, having travelled for two years across the Black Sea from an unknown destination after the collapse of the Soviet Union.
Trailer
7.30 Διάλειμμα| Break
8:30 Προβολή | Screening:
Διασκευές, ανασκευές & άφθονες κλοπές | Remake, remix, rip-off
Cem Kaya (2014), 95’
→ Στις δεκαετίες του 1960 και '70, η Τουρκία είχε μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές παραγωγές στον κόσμο, παρότι η βιομηχανία της δεν διέθετε αρκετό συγγραφικό υλικό. Για να συμβαδίσουν με τη ζήτηση, σεναριογράφοι και σκηνοθέτες αντέγραφαν σενάρια και ανασκεύαζαν ταινίες απ’ όλο τον κόσμο. Όποια γνωστή δυτική ταινία κι αν σκεφτείτε, έχει την τουρκική της εκδοχή, είτε μιλάμε για τον Ταρζάν, το Δράκουλα, το Ράμπο, τον Σούπερμαν ή το Σταρ Τρεκ. Αυτές οι γρήγορες και φτηνές παραγωγές, προσαρμόζονταν στο γούστο των τοπικού κοινού με τεράστια επιτυχία στην ενδοχώρα της Ανατολίας. Ό,τι τους λείπει σε εξοπλισμό και προϋπολογισμό αντισταθμίζεται με υπερβολική χρήση ανθρώπινου δυναμικού, πίσω και μπρος από την κάμερα.
ΕΝ Turkey in the 1960s and 70s was one of the biggest producers of film in the world even though its film industry did not have enough written material to start with. In order to keep up with the demand, screenwriters and directors were copying scripts and remaking movies from all over the world. Name any Western hit film, there is a Turkish version to it, be it Tarzan, Dracula, Rambo, Superman or Star Trek. These quickly and low budget produced lookalike movies were adapted to the taste of local audiences with huge success in the Anatolian hinterland. What they lacked in equipment and budget they compensated through excessive use of manpower both behind and in front of the camera.
Trailer & site της ταινίας.
10.00 Διάλειμμα| Break
10: 15 LIVE Μουσική | Music:
Βραδιά σάζι με τον Τζιχάν Τούρκογλου
Cihan Turkoglu in a saz concert
→ Η σχέση μου με ένα παραδοσιακό όργανο, το σάζι, άρχισε από τα δεκατέσσερά μου χρόνια. Έπειτα όμως στο πανεπιστήμιο θα ξύπναγε μέσα μου ένα μεράκι για την κλασσική μουσική και το τσέλο. Η ταλάντευση ανάμεσα στους δυο αυτούς πόλους θα συνεχίζονταν αργότερα με την τζαζ, σε δικές μου συνθέσεις και ερμηνεία…
ΕΝ Cihan Turkoglu began studying the Turkish folk lute (saz) when he was 14 years old. Later at the Marmara University in Istanbul he focused on the cello and was classically trained. His work between these two worlds would lead him later to jazz and the creation of his own band. Site
12:00 Μεταμεσονύχτια Προβολή | Screening:
Έλα στη Φωνή μου | Come To My Voice,
Hüseyin Karabey (2014), 105’
→ Σε ένα χιονισμένο κουρδικό χωριό στα ορεινά της Τουρκίας, μια ηλικιωμένη γυναίκα και η μικρή της εγγονή ανησυχούν όταν ο μόνος άντρας στο σπίτι, ο Τέμο, γιος της μιας και πατέρας της άλλης, συλλαμβάνεται από τη χωροφυλακή. Ο Διοικητής έχει πληροφορηθεί ότι οι χωρικοί κρύβουν όπλα. Ανακοινώνεται ότι όλοι οι άνδρες του χωριού θα παραμείνουν συλληφθέντες ώσπου να παραδώσουν οι οικογένειές τους τα όπλα που κρύβουν. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν όπλα. Οι γυναίκες ξεκινούν ένα μακρύ ταξίδι αναζητώντας ένα όπλο, το οποίο θα μπορέσουν να ανταλλάξουν για τον αγαπημένο τους Τέμο. Η ταινία σάρωσε τα βραβεία: Best movie in Mar Del Plata Film Festival, Audience Awards Milano Film Festival, Istanbul Film Festival, Best Foreign Film award at Sofia Film Festival and more.
ΕΝ In a snowy Kurdish mountain village, in Turkey, an old woman and her young granddaughter are troubled when the only man in the household, Temo, the son of one and the father of the other, is arrested by the local gendarme. The Commanding Officer has got the information that the villagers are hiding guns from them. It is announced that all the men in the village will be kept arrested until their family hand over the guns they are hiding. But the real trouble is there are no guns. The women embark on a long journey in search of a gun which they could exchange for their beloved Temo.
Best movie in Mar Del Plata Film Festival, Audience Awards Milano Film Festival, Istanbul Film Festival, Best Foreign Film award at Sofia Film Festival and more
Wild Pleasures | Άγριες απολαύσεις
Halil Yetiş (2017), 15’
→ Βασισμένο στα δοκίμια του Τολστόι «Άγριες Απολαύσεις», το ντοκιμαντέρ μας οδηγεί μέσα από ηχογραφήσεις φρικαλεοτήτων των σημερινών πολέμων σε μια συνηθισμένη στιγμή κυνηγιού. Αποτελούμενο από 3 μέρη, το φιλμ διερευνά την οπτική και διανοητική σχέση μεταξύ του φόνου ενός ανθρώπου και ενός ζώου, και τους χώρους όπου έχει εξαπλωθεί η κουλτούρα του φόνου.
7:30 LIVE Συζήτηση με μέλη κινηματογραφικών κολεκτίβων από την Τουρκία| Discussion with members of the collectives Emek Bizim and seyr-i sokak
→ Aρκετές κινηματογραφικές κολεκτίβες στην Τουρκία (όπως οι Seyr-i Sokak , bak.ma, Artikisler, Emek Bizim,) ξεκίνησαν καταγράφοντας τα γεγονότα στο Γκεζί ή νωρίτερα στο σινεμά Εμέκ. Κάποιες άρχισαν να φτιάχνουν ταινίες και άλλες συνέχισαν οργανώνοντας οπτικά αρχεία λαϊκών κινημάτων, προσβάσιμα σε όλους (καταγραφή κινηματικής μνήμης σε on-line τράπεζες βίντεο). Μαζί μας θα είναι κάποια μέλη από αυτές τις κολεκτίβες.
ΕΝ “Our aim is to bring together different struggles and discuss the strategies of anti-gentrification movements, in Turkey and around the world. This way, we open up a space for the struggles to think about their strategies, achievements and mistakes.”
8:30 Προβολή | Screening:
#ΑντίστασηΚαλέ | #Resistayol,
Rüzgâr Buşki (2016), 50
→ Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την τρανς ακτιβίστρια Şevval Kılıç κατά τη διάρκεια της 21ης ΛΟΑΤ Εβδομάδας Υπερηφάνειας Κωνσταντινούπολης, ενώ επικεντρώνεται στις αντανακλάσεις του καρναβαλικού ξεσηκωμού στο Γκεζί. Το #αντίστασηκαλέ είναι ένα ταραγμένο οπτικοακουστικό ταξίδι που μαρτυρά τον άνεμο ελπίδας, το χιούμορ και την αλληλεγγύη που θα θέλαμε να μείνει στην μνήμη της πολιτικής σκηνής της Τουρκίας σήμερα.
ΕΝ #direnayol accompanies trans activist Şevval Kılıç during the 21st Istanbul LGBTI Pride caught up in the reflexions of carnivalesque Gezi Park Uprising. #direnayol is a turbulent audiovisual journey witnessing a wind of hope, humour, and solidarity wished to be remembered in the politics of Turkey today.
9:20 Διάλειμμα | Break
10:30 LIVE Μουσική | Music
Βραδιά οθωμανικής μουσικής με τους Beraber | Ottoman music concert with the group Beraber
→ Beraber σημαίνει "μαζί" στα Τούρκικα. Χρησιμοποιείται επίσης και σαν ορολογία για το ομαδικό ταξίμι, όπου ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Η Σοφία Ευκλείδου (τσέλο) και ο Ταξιάρχης Γεωργούλης (ούτι, yayli tanbur), παίζουν συνθέσεις Τουρκικής και Αραβικής μουσικής, κρητικά συρτά, καθώς και συνθέσεις από Αρμένιους, Αζέρους και Έλληνες συνθέτες από τον 11ο αιώνα μέχρι σήμερα. Δεν λείπουν επίσης και οι συνθέσεις των ίδιων.
Το Libby Sacer Foundation παρουσιάζει
Κοίτα Δίπλα: φεστιβάλ σινεμά & πολιτισμού από την Τουρκία
29, 30 Σεπτ & 1 Οκτ. στο Θέατρο Εμπρός, Ρ. Παλαμήδη 2, Ψυρρή
Ένα τριήμερο αφιερωμένο στη Τουρκία, γεμάτο ταινίες,
μουσικές, συζητήσεις, περφόρμανς και πολλά ακόμη. Το φεστιβάλ είναι κατά κύριο λόγο
κινηματογραφικό, αφού θα προβληθούν πάνω από 15 μικρού ή μεγάλου μήκους
ταινίες, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, όλες με
αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους. Επιπλέον κάθε μέρα έχει και πρωινό πρόγραμμα: από μαθήματα Τουρκικών, ως έναν περίπατο στα οθωμανικά κτήρια της Αθήνας, και έναν
Τούρκο μάγειρα που ανοίγει την κουζίνα του για να μοιραστεί συνταγές και ιστορίες, όποια πρωινή δράση κι αν
διαλέξει κανείς θα «κοιτάξει δίπλα» με έναν άλλο τρόπο.
.
Οι προβολές ξεκινούν μετά τις 5:30μμ, ενώ παρεμβάλλονται συζητήσεις με σκηνοθέτες που θα είναι μαζί μας, και μέλη κινηματογραφικών ομάδων
που σχηματίστηκαν στην Τουρκία μετά τα γεγονότα του Γκεζί. Περιλαμβάνονται ακόμα δύο μικρές διαλέξεις-περφόρμανς, ενώ το Σαββατοκύριακο οι βραδιές κλείνουν με ζωντανή μουσική: το Σάββατο ο
Τζιχάν Τούρκογλου με το σάζι του και την Κυριακή το ντουέτο Beraber.
.
.
Και όλα αυτά, όπως πάντα, με δωρεάν είσοδο.
Το Libby Sacer Foundation στράφηκε στην Τουρκία όταν στο αρχείο της Σάκερ βρέθηκαν επιστολές που μαρτυρούν ότι είχε πραγματοποιήσει τουλάχιστον τρία ταξίδια εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Το Libby Sacer Foundation στράφηκε στην Τουρκία όταν στο αρχείο της Σάκερ βρέθηκαν επιστολές που μαρτυρούν ότι είχε πραγματοποιήσει τουλάχιστον τρία ταξίδια εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
“Η επίσκεψή μου σ’ αυτή την […] γη με κράτησε πολύ
απασχολημένη. Τελικά έμεινα πολύ περισσότερο απ’ όσο είχα υποθέσει αρχικά. […]
Ο τόπος που γεννήθηκε η προγιαγιά μου
είναι πολύ πιο μαγικός απ’ όσο φανταζόμουν. Ωστόσο, όπως με είχες προειδοποιήσει, είναι
δύσκολο να είσαι γυναίκα εδώ.
Στις
επιστολές μιλάει με θαυμασμό για τη χώρα, τον πολιτισμό και τις πολλές
διαφορετικές κουλτούρες (Κούρδοι, Εβραίοι, Έλληνες, Αρμένιοι, Αχπάζιοι, Αλβανοί
, Άραβες, Ασσύριοι, Βόσνιοι, Κιρκάσιοι, Γεωργιανοί, Χεμσίν, Λαζούς, Τατάροι,
Πομάκοι, Ρομά) που συναντά. Η μίξη Δύσης και Ανατολής αναδύει έναν
κοσμοπολιτισμό που την γοητεύει. Στην Κωνσταντινούπολη περνά χρόνο με τον φίλο
της James Baldwin, ο οποίος της γνωρίζει τον Yaşar Kemal. Οι δυο τους έρχονται γρήγορα κοντά κι ο συγγραφέας τη βοηθά να δει όσα κρύβονται κάτω από το «μαγικό χαλί» της Ανατολής. Οι
μεγάλες αντιφάσεις, ο ρόλος του στρατού, η θέση των γυναικών, η καταπίεση των
μειονοτήτων, οι διώξεις και τα βασανιστήρια, η φτώχεια αλλά και οι ελπίδες του
τόπου αρχίζουν να εμφανίζονται στα γράμματα της μετά τη
γνωριμία με τον Γιασάρ. Η σχέση της μαζί του δεν φαίνεται να κρατάει
πολύ, όμως παραμένουν φίλοι ως το τέλος της ζωής τους.
“Ε το
ξεπέρασα όταν συνειδητοποίησα ότι οι διαφυλετικές σχέσεις δεν είναι αποδεκτές
σ’ αυτό το μέρος του κόσμου[..] Δεν έχει μείνει πικρία ανάμεσα σ’ εμένα και τον
Γιασάρ. Θα μείνει πάντα στη μνήμη μου ως κάποιος που έχω αγαπήσει.”
Με αφορμή
αυτό το υλικό-παρακαταθήκη, το Libby Sacer Foundation* αποπειράται ένα πορτραίτο της
Τουρκίας σήμερα. Κινηματογραφιστές, καλλιτέχνες, μουσικοί και ακτιβιστές
συμπληρώνουν μια εικόνα της Τουρκίας, και ταυτόχρονα συνδέονται, επικοινωνούν,
μοιράζονται μαζί μας όσα θα μένουν πάντα έξω από τα δελτία ειδήσεων…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
The Libby Sacer Foundation presents
SIDE LOOK
a festival of cinema &culture from Turkey
September 29, 30 & Otober 1
Empros Theater, Riga Pallamidi 2, Athens, Greece
SIDE LOOK
a festival of cinema &culture from Turkey
September 29, 30 & Otober 1
Empros Theater, Riga Pallamidi 2, Athens, Greece
Three days focusing on Turkey, full of films, music, discussions, performances and more. The festival
is mainly cinematic, with over 15 short or feature films, fiction and documentaries, all screened with English and
Greek subtitles.
Each day also has a separate morning program: From Turkish language
lessons, to a walk in the Ottoman buildings of Athens, or
a Turkish cook who opens his kitchen to share recipes and stories, no
matter what you choose, you get a different “side look” to Turkey.
Screenings begin after 5:30pm, along with discussions with directors who will be with us, and members of cinema collectives
formed after Gezi's events. The festival also includes two small performances,
and weekend evenings end with live music: on Saturday, Cihan Turkoglu with his saz and on Sunday the
Ottoman music duet “Beraber”.
All this, as always, with free entrance.
The Libby Sacer Foundation turned to Turkey when several letters found in Sacer’s papers, revealed she had made at least three trips there in the early 1970s.
The Libby Sacer Foundation turned to Turkey when several letters found in Sacer’s papers, revealed she had made at least three trips there in the early 1970s.
"My visit to this […] land has
kept me so busy. I ended up staying a lot longer than I had originally assumed.
[...] My great grandmother’s birth
place is much more magical than I had imagined. However, as you had warned me,
it’s difficult to be a woman here.“
In these letters she speaks with admiration for the
country, the civilization and the many different cultures (Kurds, Jews, Greeks,
Armenians, Achaemenians, Albanians, Arabs, Assyrians, Bosnians, Kirkasians,
Georgians, Hessians, Lazarus, Tartars, Pomaks) that she encounters. The cosmopolitan mix of West
and East fascinates her. In Istanbul, she spends
time with her friend James Baldwin, who introduces her to Yaşar Kemal. The two quickly become close and the writer helps her see what's hidden under
the "magic carpet" of the East. The country’s great contradictions,
the role of the army, women's position, the repression of minorities, persecutions and torture, poverty and people’s hopes begin to appear in
Libby’s letters after meeting Yasar. Her relationship with him does not
seem to last long, but they remain friends until the end of their life...
"Ah well I got over that as I
realize interracial relationships are not accepted in this part of the world.
[…] There are no hard feelings left between me and Yasar. He will always stay
in my memoirs as someone I have loved. "
On the opportunity of the discovery of this new part
of Sacer’s archive, the Libby Sacer Foundation* is attempting a portrait of
today’s Turkey. Cinematographers, artists, musicians and activists compose an
image of Turkey, and at the same time they connect, communicate and share with
us everything that will forever stay outside prime-time news...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ | PROGRAM
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | FRIDAY 29/9
12:00-1:30: Μαθήματα Τουρκικών για αρχάριους* | Turkish Language Classes for beginners*
~
5:30 Καλωσόρισμα | Welcome
12:00-1:30: Μαθήματα Τουρκικών για αρχάριους* | Turkish Language Classes for beginners*
~
5:30 Καλωσόρισμα | Welcome
Μία άφεγγη νύχτα | One moonless night
Pelin Kirca (2016), 3’
→ Η ταινία εμπνέεται από τα πουλιά που μιλάνε στο περίφημο μυστικιστικό ποίημα «Η Συνέλευση των Πουλιών» (Mantiq ut-Tayr), σουφικό έργο του Πέρση ποιητή Farid ud-Din Attar. Οι επτά κοιλάδες διασχίζουν διαδοχικά δωμάτια που ανοίγουν το ένα μέσα στο άλλο. Υπάρχουν τείχη, παράθυρα και μια παπαρούνα που αιωρείται...
ΕΝ One moonless night is inspired from the mystical poem of the birds speaking at the assembly in Mantiq ut-Tayr, the sufic work by Farid ud-Din Attar. The seven valleys cross through rooms opening onto one another; there are walls, windows and a poppy hanging in the air..http://www.pelinkirca.com/
Νόλια | Nolya
M. Cem Öztüfekçi (2011), 26’
→ Δύο άνδρες που συχνάζουν στο ίδιο μπαρ ερωτεύονται μια μυστηριώδη κοπέλα που βλέπουν από το παράθυρο. Και οι δύο θα την αγαπήσουν με διαφορετικούς τρόπους...
Έχοντας αποσπάσει πολλά βραβεία, το 2016 η ταινία ψηφίστηκε ως μια από τις δέκα καλύτερες τουρκικές μικρού μήκους της δεκαετίας.
ΕΝ Two men who attend the same bar fall in love with a mysterious young lady they see through the window. Both will love her in different ways...
Multi-awarded Nolya was selected as one of the best 10 Turkish short films of the last decade, by Antalya Cinema Association in 2015.
Ο Αηάν κι εγώ | Ayhan and me
Belit Sag (2016), 14’
→ Η ταινία αφορά τη λογοκρισία που η ίδια πέρασε και μέσω της οποίας διαμορφώθηκε. Η ιστορία της λογοκρισίας πλέκεται με εικόνες πολέμου στις κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, και θέτει ερωτήματα σχετικά με την ορατότητα, την ιεραρχία των εικόνων και την ελευθερία του λόγου
ΕΝ Ayhan and Me is about the censorship that it went through, and through which it was shaped. The story of censorship is woven with images of war in Kurdish geography in Turkey, and asks questions about visibility and hierarchy of images, and freedom of speech.
[Συνέντευξη της σκηνoθέτη.]
Μαχφούζ | Mahfuz
Baris Hanciogullari (2014), 20’
→ Ο Mahfuz, ένας συνηθισμένος τριαντάρης, διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα κενό στη μνήμη του...Η ταινία αφορά την έλλειψη συλλογικής μνήμης και το συλλογικό τραύμα λόγω των φοβερών γεγονότων του παρελθόντος. Η Τουρκία είναι ίσως η μόνη χώρα στον κόσμο που το επίσημο αλφάβητό της άλλαξε τελείως (το 1923 άφησαν το αραβικό, υιοθετώντας το λατινικό). Έτσι οι Τούρκοι δεν μπορούν να διαβάσουν ένα κείμενο που γράφτηκε πριν από 100 χρόνια πχ. Η τραυματική απώλεια μνήμης (lacunar amnesia) του Μαχφούζ συνδέεται συμβολικά με την μαζική αμνησία που εμφανίζει σήμερα η τουρκική κοινωνία.
ΕΝ Mahfuz, an ordinary man in his thirties, finds out that there is a blank spot in his memory...
The film is about the lack of collective memory and the collective trauma due to the awful events of the past. Turkey is maybe the only country in the world where the official alphabet was completely changed (in 1923 from arabic alphabet to latin alphabet). So the Turks can't read a text that's written 100 years ago for instance. A symbolic correspondence connects Mahfuz’s traumatic memory loss (lacunar amnesia) is symbolically connected to Turkish society’s mass memory loss.
Trailer
7:10 Συζήτηση με τους σκηνοθέτες | LIVE Q & A w/ directors Belit Sag & Baris Hanciogullari.
7:45 Διάλειμμα| Break
8:00 Προβολές | Screenings:
Κόκκινο μαντήλι | Red Handkerchief
Leyla Toprak (2015), 15’
→ Η σκηνοθέτης, πρώην χορεύτρια και χορογράφος, παρακολουθεί τις αφηγήσεις πέντε Κούρδων που καταδικάστηκαν με φυλάκιση 14-25 ετών όταν ήταν εικοσάχρονοι. Ελεύθεροι πλέον, μιλούν για το πώς επέζησαν την κακοποίηση και τα βασανιστήρια μέσω ενός ομαδικού παραδοσιακού κούρδικου χορού. Ο χορός τους έδινε θάρρος, κρατούσε το πνεύμα τους ακμαίο και τους οργάνωνε. Ήταν γι’ αυτούς, ένα εργαλείο επιβίωσης.
ΕΝ Former dancer-choreographer Toprak, in this film tells the story of five Kurds that were sentenced with 14-25 years imprisonment in their twenties. Today free, they talk about how they survived abuse and torture through the Kurdish collective folk dance,”Govend”. The dance gave them courage, kept their spirits up and made them organize. It was used as a tool for surviving.
Μπαγλάρ | Baglar
Melis Birder and Berke Bas (2016), 80’
→ Mια αουτσάιντερ ομάδα μπάσκετ, με την καθοδήγηση ενός ιδεαλιστή δασκάλου από το φτωχικό Ντιγιαρμπακίρ στη Νοτιοανατολική Τουρκία, όχι μόνο φέρνει νίκες αλλά πασχίζει να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις, τη φτώχεια και την πολιτική αναταραχή που έχουν προκαλέσει οι συγκρούσεις δεκαετιών μεταξύ τουρκικού κράτους και Κούρδων ανταρτών που αγωνίζονται για τοπική αυτονομία και πολιτιστικά δικαιώματα.
ΕΝ An underdog basketball team under the helm of an idealist school teacher from hard scrabble Diyarbakir in Southeastern Turkey goes beyond winning games in their mission to rise above prejudice, poverty and political turmoil created by the decades long conflict between the Turkish state and Kurdish rebels who are fighting for local autonomy and cultural rights.
9:30 Διάλειμμα| Break
9:45 Προβολή | Screening: Οι Νύφες του Μάλτεπε, Επεισόδιο 1 | The Brides of Maltepe, Episode 1
Εύα Γιαννακοπούλου & Περσεφόνη Μύρτσου (2016), 13’
→ Το φιλμ περιστρέφεται γύρω από τέσσερις οικογένειες στην Ελλάδα, την Τουρκία και τη Γερμανία. Η Εύα και η Περσεφόνη μοιράζονται τη ζωή τους ανάμεσα σ’ αυτές τις χώρες και επιχειρούν μια ενδοσκοπική διαδικασία. Εμπνευσμένες από ελληνικά και τουρκικά “reality shows” και σαπουνόπερες, οι δύο γυναίκες βρίσκονται σε μια συνεχή διαδικασία κινηματογράφησης της προσωπικής τους ζωής, εκθέτοντας με σαρκαστική διάθεση τη στάση τους απέναντι στον εθνικισμό, τη σεξουαλικότητα, τον φεμινισμό και τους συμβατικούς συμβολισμούς.
ΕΝ The Brides of Maltepe revolves around four families in Greece, Turkey and Germany. Eva and Persefoni share their lives between countries, and attempt an introspective process. Inspired by Greek and Turkish reality shows and soap operas, the two women are in a constant process of filming their personal lives, exposing with sarcastic moods their attitudes on nationalism, sexuality, feminism and conventional symbolisms.
10:00 Διάλεξη-Παράσταση «Αγαπητό παρελθόν σ’ ευχαριστώ για ό,τι μου έμαθες, αγαπητό μέλλον είμαι έτοιμη», Μαρία Σαρρή | LIVE Lecture-performance “Dear past thanks for all the lessons, dear future I am ready” by Maria Sarri (30’)
→ Από το φιλόξενο και οικείο περιβάλλον της κουζίνας μου που προβάλλεται πίσω μου, παρουσιάζω την ιστορία της Cilem Dogan, μιας τουρκάλας γυναίκας που σκότωσε τον βίαιο σύζυγό της και έγινε σύμβολο των τούρκων φεμινιστριών . Η ιστορία της Cilem συνδυάζεται με άλλες ιστορίες της ελληνικής, τουρκικής και αμερικανικής ποπ κουλτούρας που προβάλλονται από μια τηλεόραση στην προβαλλόμενη κουζίνα.
ΕΝ From the hospitable and intimate projected environment of my kitchen, I am presenting the story of Cilem Dogan, a turkish woman that killed her violent husband and become a symbol for Turkish feminists. The story of Cilem is combined with other stories of Greek, Turkish and American pop culture that are projected from a tv at the projected kitchen.
10:30 Διάλειμμα
10:45 Προβολή:
Φθινόπωρο | Autumn,
Özcan Alper (2008), 99’
→ Η ταινία ακολουθεί τον Γιουσούφ, έναν Αρμένη πολιτικό κρατούμενο που μετά από 10 χρόνια βγήκε από τη φυλακή, για λόγους υγείας. Επιστρέφει στο χωριό του στα βουνά της ανατολικής Μαύρης Θάλασσας, όπου τον καλωσορίζει η γριά και άρρωστη μητέρα του. Στο χωριό μένουν σχεδόν αποκλειστικά ηλικιωμένοι και Γιουσούφ βλέπει μόνο έναν παιδικό του φίλο, τον Μίκαηλ. Καθώς το φθινόπωρο δίνει τη θέση του στο χειμώνα, ο Γιουσούφ γνωρίζει την Έκα, μια όμορφη νεαρή γεωργιανή πόρνη...
ΕΝ The film follows Yusuf, an Armenian political
prisoner, who has been released from prison after 10 years, for health reasons.
He returns to his village in the mountains of the eastern Black Sea, where he's
welcomed by his sick and elderly mother. Almost exclusively old people live in
the village, and the only person Yusuf sees is his childhood friend Mikail. As
autumn gives way to winter, Yusuf meets Eka, a beautiful young Georgian
hooker...
ΣΑΒΒΑΤΟ | SATURDAY 30/9
11:30-12:30: Ο Ντέργκο μαγειρεύει και λέει μια ιστορία* | Dergo cooks &shares a story*
→ Ξέρετε τι είναι τα Analikiz, τα içli köfte και τα Fellah Köftesi; Αν θέλετε να μάθετε όχι μόνο τι είναι, αλλά πώς φτιάχνονται και ποιός τα φτιάχνει, δηλώστε συμμετοχή για να είστε εσείς οι καλεσμένοι στην κουζίνα του Ντέργκο.
ΕΝ What is Analikiz, içli köfte and Fellah Köftesi? If you want not only to know what they are but also how they are made and who is the one who makes them, book your seat for Dergo's kitchen.
1:00-2:30: Μαθήματα Τουρκικών για αρχάριους* | Turkish Language Classes for beginners*
~
6:00 Προβολές | Screenings:
Μουστάκι | Moustache
Umut Delimehmet (2013), 7’
→ Ένα μουστάκι, όπως και το κάθε τι, μας θυμίζει ό,τι εμείς θα επιλέξουμε να μας θυμίσει...
Την ταινία, που αγάπησαν θεατές απ’ άκρη σ’ άκρη της Τουρκίας, γύρισε ένας 15χρονος μαθητής γυμνασίου από την Τραπεζούντα. Η πόλη του έχει ίσως τα υψηλότερα ποσοστά ακραίων εθνικιστών στη χώρα. Ο Ουμούτ, 20 χρονών σήμερα, είναι πια φοιτητής στο πανεπιστήμιο.
ΕΝ A mustache, like any other thing, reminds us what we choose to be reminded of...
The film, which has been loved from viewers all across Turkey, was directed by a 15-year high school student from Trebizond. His city probably has the highest percentages of extreme nationalists in the country. Umut, 20 years old today, is now a university student.
Προσοχή! | Attention!
Onur Bakir & Panagiotis Charamis (2016), 50’
→ Ο 32χρονος υποψήφιος διδάκτορας Ονούρ βρίσκεται σε δίλημμα: Να πληρώσει για να απαλλαγεί από τη στρατιωτική του θητεία ή να παρουσιαστεί για το υποχρεωτικό εξάμηνο; Για τον βοηθήσουν στην απόφασή του, στρέφει την κάμερα σε οικογένειά και φίλους που δίνουν ανάμικτές απαντήσεις για τις ηθικές και πολιτικές διαστάσεις αυτής της επιλογής. Αντιμετωπίζοντας ένα δύσκολο θέμα με ένα χιουμοριστικό τόνο, η ταινία δίνει μια εικόνα του κοινού αισθήματος για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, που παραμένουν από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο 35ο Φεστιβάλ Ταινιών Κωνσταντινούπολης.
ΕΝ The 32-year-old PhD candidate Onur finds himself in a dilemma: Should he pay to be exempted from military service or should he enlist for the compulsory six month period? To help him with the decision, he turns the camera on his family and friends who provide mixed responses on the ethical and political aspects of this choice. Tackling a controversial subject with a humorous tone, “Attention!” offers an insight into the Turkish psyche with regard to their own armed forces, which remain of the biggest in the world. Best Documentary Award at the 35th Istanbul Film Festival, 2016
Trailer
Καλωσόρισες Λένιν | Welcome Lenin
Collective: Aylin Kuryel, Begüm Özden Fırat, Emre Yeksan, Ahmet Murat Öğüt, Fırat Yücel (2016), 20’
→ Κωμική και ιδιόρρυθμη, η ταινία εξετάζει την αλλόκοτη περίπτωση ενός αγάλματος του Λένιν που εμφανίστηκε μυστηριωδώς στις βόρειες ακτές της Τουρκίας τον Ιούλιο του 1993, αφού ταξίδεψε για χρόνια στη Μαύρη Θάλασσα από κάποιον άγνωστο προορισμό μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
ΕΝ Droll and quirky, the film looks at the curious case of a Lenin statue that mysteriously appeared on the Northern shores of Turkey in July 1993, having travelled for two years across the Black Sea from an unknown destination after the collapse of the Soviet Union.
Trailer
7.30 Διάλειμμα| Break
7:45
Διάλεξη-Παράσταση «Κοίτα μέσα», Άκης Γαβριηλίδης
|LIVE Lecture-performance “Look within” by Akis Gavriilidis (30’)
→ Η Τουρκία δίπλα αλλά και μέσα μας, συχνά ξεπηδάει με απρόσμενο τρόπο εκεί που δεν το περιμένουμε: για παράδειγμα, στο τραγούδι, και ειδικότερα στο ρεμπέτικο, όπου βλέπουμε να επιζούν απομεινάρια από δομές σκέψης και ηθικούς κώδικες που παραμένουν ενεργοί παρότι κανείς δεν τους επικαλείται πλέον.
ΕΝ Turkey, beside but also within us, often springs unexpectedly where we least it: for example, in songs, and especially in rebetiko, where we can see remnants of thought structures and moral codes that remain active even though nobody is aware on them.
|LIVE Lecture-performance “Look within” by Akis Gavriilidis (30’)
→ Η Τουρκία δίπλα αλλά και μέσα μας, συχνά ξεπηδάει με απρόσμενο τρόπο εκεί που δεν το περιμένουμε: για παράδειγμα, στο τραγούδι, και ειδικότερα στο ρεμπέτικο, όπου βλέπουμε να επιζούν απομεινάρια από δομές σκέψης και ηθικούς κώδικες που παραμένουν ενεργοί παρότι κανείς δεν τους επικαλείται πλέον.
ΕΝ Turkey, beside but also within us, often springs unexpectedly where we least it: for example, in songs, and especially in rebetiko, where we can see remnants of thought structures and moral codes that remain active even though nobody is aware on them.
8:15 Διάλειμμα|
Break
8:30 Προβολή | Screening:
Διασκευές, ανασκευές & άφθονες κλοπές | Remake, remix, rip-off
Cem Kaya (2014), 95’
→ Στις δεκαετίες του 1960 και '70, η Τουρκία είχε μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές παραγωγές στον κόσμο, παρότι η βιομηχανία της δεν διέθετε αρκετό συγγραφικό υλικό. Για να συμβαδίσουν με τη ζήτηση, σεναριογράφοι και σκηνοθέτες αντέγραφαν σενάρια και ανασκεύαζαν ταινίες απ’ όλο τον κόσμο. Όποια γνωστή δυτική ταινία κι αν σκεφτείτε, έχει την τουρκική της εκδοχή, είτε μιλάμε για τον Ταρζάν, το Δράκουλα, το Ράμπο, τον Σούπερμαν ή το Σταρ Τρεκ. Αυτές οι γρήγορες και φτηνές παραγωγές, προσαρμόζονταν στο γούστο των τοπικού κοινού με τεράστια επιτυχία στην ενδοχώρα της Ανατολίας. Ό,τι τους λείπει σε εξοπλισμό και προϋπολογισμό αντισταθμίζεται με υπερβολική χρήση ανθρώπινου δυναμικού, πίσω και μπρος από την κάμερα.
ΕΝ Turkey in the 1960s and 70s was one of the biggest producers of film in the world even though its film industry did not have enough written material to start with. In order to keep up with the demand, screenwriters and directors were copying scripts and remaking movies from all over the world. Name any Western hit film, there is a Turkish version to it, be it Tarzan, Dracula, Rambo, Superman or Star Trek. These quickly and low budget produced lookalike movies were adapted to the taste of local audiences with huge success in the Anatolian hinterland. What they lacked in equipment and budget they compensated through excessive use of manpower both behind and in front of the camera.
Trailer & site της ταινίας.
10.00 Διάλειμμα| Break
10: 15 LIVE Μουσική | Music:
Βραδιά σάζι με τον Τζιχάν Τούρκογλου
Cihan Turkoglu in a saz concert
→ Η σχέση μου με ένα παραδοσιακό όργανο, το σάζι, άρχισε από τα δεκατέσσερά μου χρόνια. Έπειτα όμως στο πανεπιστήμιο θα ξύπναγε μέσα μου ένα μεράκι για την κλασσική μουσική και το τσέλο. Η ταλάντευση ανάμεσα στους δυο αυτούς πόλους θα συνεχίζονταν αργότερα με την τζαζ, σε δικές μου συνθέσεις και ερμηνεία…
ΕΝ Cihan Turkoglu began studying the Turkish folk lute (saz) when he was 14 years old. Later at the Marmara University in Istanbul he focused on the cello and was classically trained. His work between these two worlds would lead him later to jazz and the creation of his own band. Site
12:00 Μεταμεσονύχτια Προβολή | Screening:
Έλα στη Φωνή μου | Come To My Voice,
Hüseyin Karabey (2014), 105’
→ Σε ένα χιονισμένο κουρδικό χωριό στα ορεινά της Τουρκίας, μια ηλικιωμένη γυναίκα και η μικρή της εγγονή ανησυχούν όταν ο μόνος άντρας στο σπίτι, ο Τέμο, γιος της μιας και πατέρας της άλλης, συλλαμβάνεται από τη χωροφυλακή. Ο Διοικητής έχει πληροφορηθεί ότι οι χωρικοί κρύβουν όπλα. Ανακοινώνεται ότι όλοι οι άνδρες του χωριού θα παραμείνουν συλληφθέντες ώσπου να παραδώσουν οι οικογένειές τους τα όπλα που κρύβουν. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν όπλα. Οι γυναίκες ξεκινούν ένα μακρύ ταξίδι αναζητώντας ένα όπλο, το οποίο θα μπορέσουν να ανταλλάξουν για τον αγαπημένο τους Τέμο. Η ταινία σάρωσε τα βραβεία: Best movie in Mar Del Plata Film Festival, Audience Awards Milano Film Festival, Istanbul Film Festival, Best Foreign Film award at Sofia Film Festival and more.
ΕΝ In a snowy Kurdish mountain village, in Turkey, an old woman and her young granddaughter are troubled when the only man in the household, Temo, the son of one and the father of the other, is arrested by the local gendarme. The Commanding Officer has got the information that the villagers are hiding guns from them. It is announced that all the men in the village will be kept arrested until their family hand over the guns they are hiding. But the real trouble is there are no guns. The women embark on a long journey in search of a gun which they could exchange for their beloved Temo.
Best movie in Mar Del Plata Film Festival, Audience Awards Milano Film Festival, Istanbul Film Festival, Best Foreign Film award at Sofia Film Festival and more
ΚΥΡΙΑΚΗ| SUNDAY 1/ 10
10:00-1:00: Bιωματικό Εργαστήριο - Περίπατος στα οθωμανικά κτήρια της Αθήνας
«Ακολουθώντας τα ίχνη του Λόρδου Βύρωνα» Χαρίκλεια Χάρη, Αρχιτέκτων-πολεοδόμος | WALK: “Following Lord Byron's steps; an experiential tour in Ottoman Athens.” By Hariklia Hari, architect-urbanist in collaboration with the Athens University History Museum (en.historymuseum.uoa.gr) and SOMA (soma.org.gr)
→ Ο Λόρδος Βύρων, ρομαντικός, φιλέλληνας και περιηγητής, συνδέεται με τη σύσταση ενός νέου φαντασιακού και μίας νέας ταυτότητας του ελληνικού έθνους. Σε όλους τους τόπους που πέρασε ή λέγεται πως πέρασε, υπάρχουν ίχνη της παρουσίας του. Θα ανασυστήσουμε την πρώτη του επίσκεψή στην Αθήνα το χειμώνα του 1810, και τη δεύτερη το 1811 επιστρέφοντας από την Κωνσταντινούπολη, μέσα από αφηγήσεις δικές του και άλλων. Ο περίπατος θα διεξαχθεί στα ίχνη της Οθωμανικής πόλης των Αθηνών του 1810 όταν την επισκέπτεται ο ποιητής, ξεκινώντας από το οικόπεδο στην οδό Αγ.Θέκλας 4, θέση της οικίας της “Κόρης των Αθηνών” και καταλήγοντας στο Παλιό Πανεπιστήμιο– οικία Βαλιντέ Χανούμ. [Μία συνεργασία του Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Μουσειακού πρότζεκτ SOMA (Scattered Open Museum of Attica)].
ΕΝ Lord Byron, a romantic, philhellene and traveler, is associated with the creation of a new imaginary and a new identity of the Greek nation. Wherever he passed or is said to have passed, there are traces of his presence. We will reconstruct his first visit to Athens in the winter of 1810, and the second one in 1811, returning from Constantinople, through his own and others' narratives. The walk will take place in the traces of the Ottoman City of Athens in 1810 when the poet visits it, starting from the plot of land at Ag. Theklas Street, the location of the house of "Daughter of Athens" and ending at the Old University – home of Validate Chanuum. [A collaboration of the Museum of the University of Athens and SOMA (Scattered Open Museum of Attica)].
10:00-1:00: Bιωματικό Εργαστήριο - Περίπατος στα οθωμανικά κτήρια της Αθήνας
«Ακολουθώντας τα ίχνη του Λόρδου Βύρωνα» Χαρίκλεια Χάρη, Αρχιτέκτων-πολεοδόμος | WALK: “Following Lord Byron's steps; an experiential tour in Ottoman Athens.” By Hariklia Hari, architect-urbanist in collaboration with the Athens University History Museum (en.historymuseum.uoa.gr) and SOMA (soma.org.gr)
→ Ο Λόρδος Βύρων, ρομαντικός, φιλέλληνας και περιηγητής, συνδέεται με τη σύσταση ενός νέου φαντασιακού και μίας νέας ταυτότητας του ελληνικού έθνους. Σε όλους τους τόπους που πέρασε ή λέγεται πως πέρασε, υπάρχουν ίχνη της παρουσίας του. Θα ανασυστήσουμε την πρώτη του επίσκεψή στην Αθήνα το χειμώνα του 1810, και τη δεύτερη το 1811 επιστρέφοντας από την Κωνσταντινούπολη, μέσα από αφηγήσεις δικές του και άλλων. Ο περίπατος θα διεξαχθεί στα ίχνη της Οθωμανικής πόλης των Αθηνών του 1810 όταν την επισκέπτεται ο ποιητής, ξεκινώντας από το οικόπεδο στην οδό Αγ.Θέκλας 4, θέση της οικίας της “Κόρης των Αθηνών” και καταλήγοντας στο Παλιό Πανεπιστήμιο– οικία Βαλιντέ Χανούμ. [Μία συνεργασία του Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Μουσειακού πρότζεκτ SOMA (Scattered Open Museum of Attica)].
ΕΝ Lord Byron, a romantic, philhellene and traveler, is associated with the creation of a new imaginary and a new identity of the Greek nation. Wherever he passed or is said to have passed, there are traces of his presence. We will reconstruct his first visit to Athens in the winter of 1810, and the second one in 1811, returning from Constantinople, through his own and others' narratives. The walk will take place in the traces of the Ottoman City of Athens in 1810 when the poet visits it, starting from the plot of land at Ag. Theklas Street, the location of the house of "Daughter of Athens" and ending at the Old University – home of Validate Chanuum. [A collaboration of the Museum of the University of Athens and SOMA (Scattered Open Museum of Attica)].
1:00 -
2:30: Μαθήματα Τουρκικών για αρχάριους* | Turkish Language Classes for
beginners
~
6:00 Προβολές | Screenings:
Γρηγορότερα, Δυνατότερα, Σκληρότερα | Faster Stronger Harder
Melisa Uneri (2012), 8’
→ Με τα λόγια της σκηνοθέτη: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Φινλανδία, όπου οι Τούρκοι και οι Έλληνες συχνά ταυτίζονται με στερεότυπα όπως «οξύθυμος άντρακλας» και «επικίνδυνος γυναικάς». Ήθελα να ρίξω μια ματιά στο μυαλό νέων ανδρών που μεγαλώνουν σε μάτσο κουλτούρες. Αντί να προσπαθήσω να αμφισβητήσω τη συμπεριφορά τους, ήθελα να δω τα ειλικρινή τους αισθήματα για τη σεξουαλική επιθυμία, την πολιτισμική πίεση και την αρσενική ταυτότητα. Είναι ένα φιλμ για το γαμήσι και την μάχη, και την προσπάθεια να ανταποκριθεί κανείς στις προσδοκίες του να είναι άντρας». [Γυρίστηκε ως μέρος της πρωτοβουλίας North Aegean Narratives, μια συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας.]
ΕΝ “I was born and raised in Finland, where Turkish and Greek men are often identified with stereotypes such as "short tempered macho" and "dangerous ladies’ man". I wanted to take a peek into the minds of young men growing up in macho cultures. Rather than trying to question their behavior, I wanted to bring forth sincere feelings about sexual desire, cultural pressure and male identity. This is a documentary about fucking and fighting, and trying to live up to the expectations of being a man.” [The project was produced as a part of The North Aegean Narratives initiative, a workshop which was a collaboration between Greece and Turkey.]
Παράξενοι καιροί | Weird Times
Mehmet Emrah Erkani (2015), 10’
→ Παρόλο που οι ειδήσεις στο ραδιόφωνο αναφέρονται σε εγκλήματα μίσους εναντίον τραβεστί, ο Χαλντούν, ένας μεσήλικας τραβεστί, εξακολουθεί να νυχτοπερπατά στους δρόμους μιας αστικής περιοχής της Κωνσταντινούπολης που βρίσκεται υπό ανάπλαση. Αλλά αυτό το βράδυ τα πράγματα παίρνουν μια παράξενη τροπή.
ΕΝ Though the radio reports on hate crimes against transgenders, Haldun, a middle-aged transvestite, still goes out at night to walk the streets of an urban transformation district of Istanbul. But that night things gets weird.
6:00 Προβολές | Screenings:
Γρηγορότερα, Δυνατότερα, Σκληρότερα | Faster Stronger Harder
Melisa Uneri (2012), 8’
→ Με τα λόγια της σκηνοθέτη: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Φινλανδία, όπου οι Τούρκοι και οι Έλληνες συχνά ταυτίζονται με στερεότυπα όπως «οξύθυμος άντρακλας» και «επικίνδυνος γυναικάς». Ήθελα να ρίξω μια ματιά στο μυαλό νέων ανδρών που μεγαλώνουν σε μάτσο κουλτούρες. Αντί να προσπαθήσω να αμφισβητήσω τη συμπεριφορά τους, ήθελα να δω τα ειλικρινή τους αισθήματα για τη σεξουαλική επιθυμία, την πολιτισμική πίεση και την αρσενική ταυτότητα. Είναι ένα φιλμ για το γαμήσι και την μάχη, και την προσπάθεια να ανταποκριθεί κανείς στις προσδοκίες του να είναι άντρας». [Γυρίστηκε ως μέρος της πρωτοβουλίας North Aegean Narratives, μια συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας.]
ΕΝ “I was born and raised in Finland, where Turkish and Greek men are often identified with stereotypes such as "short tempered macho" and "dangerous ladies’ man". I wanted to take a peek into the minds of young men growing up in macho cultures. Rather than trying to question their behavior, I wanted to bring forth sincere feelings about sexual desire, cultural pressure and male identity. This is a documentary about fucking and fighting, and trying to live up to the expectations of being a man.” [The project was produced as a part of The North Aegean Narratives initiative, a workshop which was a collaboration between Greece and Turkey.]
Παράξενοι καιροί | Weird Times
Mehmet Emrah Erkani (2015), 10’
→ Παρόλο που οι ειδήσεις στο ραδιόφωνο αναφέρονται σε εγκλήματα μίσους εναντίον τραβεστί, ο Χαλντούν, ένας μεσήλικας τραβεστί, εξακολουθεί να νυχτοπερπατά στους δρόμους μιας αστικής περιοχής της Κωνσταντινούπολης που βρίσκεται υπό ανάπλαση. Αλλά αυτό το βράδυ τα πράγματα παίρνουν μια παράξενη τροπή.
ΕΝ Though the radio reports on hate crimes against transgenders, Haldun, a middle-aged transvestite, still goes out at night to walk the streets of an urban transformation district of Istanbul. But that night things gets weird.
Wild Pleasures | Άγριες απολαύσεις
Halil Yetiş (2017), 15’
→ Βασισμένο στα δοκίμια του Τολστόι «Άγριες Απολαύσεις», το ντοκιμαντέρ μας οδηγεί μέσα από ηχογραφήσεις φρικαλεοτήτων των σημερινών πολέμων σε μια συνηθισμένη στιγμή κυνηγιού. Αποτελούμενο από 3 μέρη, το φιλμ διερευνά την οπτική και διανοητική σχέση μεταξύ του φόνου ενός ανθρώπου και ενός ζώου, και τους χώρους όπου έχει εξαπλωθεί η κουλτούρα του φόνου.
ΕΝ Originating from Tolstoy`s essays
“Wild Pleasures”, this documentary takes us from the recordings of the horrors of
today`s wars to an ordinary hunting moment. Composed of 3 parts, the film questions
the visual and intellectual relation between killing a person and an animal,
and areas where the kiling culture has spread.
Το κοινό χειραφετείται: Ο αγώνας για το σινεμά ΕΜΕΚ | Audience Emancipated: The Struggle for the Emek Movie Theater
Emek Bizim collective (2016), 45’
→ Η ταινία αφηγείται τον πρωτοφανή αγώνα για να σωθεί ο κινηματογράφος Emek, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της Κωνσταντινούπολης, και να μην μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο. Ξεκινώντας το 2010, όταν το σινεμά είχε προγραμματιστεί να κατεδαφιστεί παρά την τεράστια κατακραυγή του κόσμου, ο αγώνας για το Emek υπήρξε κεντρικό γεγονός στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της Τουρκίας, ανοίγοντας τελικά το δρόμο για τις διαμαρτυρίες στο πάρκο Γκεζί. Χρησιμοποιώντας βίντεο που συλλέχθηκαν από διάφορους ακτιβιστές, η ταινία είναι μια ισχυρή μαρτυρία όσων προσπαθούν να ανακτήσουν το δικαίωμα στην πόλη τους.
Το κοινό χειραφετείται: Ο αγώνας για το σινεμά ΕΜΕΚ | Audience Emancipated: The Struggle for the Emek Movie Theater
Emek Bizim collective (2016), 45’
→ Η ταινία αφηγείται τον πρωτοφανή αγώνα για να σωθεί ο κινηματογράφος Emek, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της Κωνσταντινούπολης, και να μην μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο. Ξεκινώντας το 2010, όταν το σινεμά είχε προγραμματιστεί να κατεδαφιστεί παρά την τεράστια κατακραυγή του κόσμου, ο αγώνας για το Emek υπήρξε κεντρικό γεγονός στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της Τουρκίας, ανοίγοντας τελικά το δρόμο για τις διαμαρτυρίες στο πάρκο Γκεζί. Χρησιμοποιώντας βίντεο που συλλέχθηκαν από διάφορους ακτιβιστές, η ταινία είναι μια ισχυρή μαρτυρία όσων προσπαθούν να ανακτήσουν το δικαίωμα στην πόλη τους.
ΕΝ The film chronicles a phenomenal fight to save the Emek
Theatre, one of Istanbul’s key historical landmarks, from being turned into a shopping
mall. Starting in 2010, when the venue was scheduled for demolition despite a
huge outcry from the public, the struggle for Emek has been a pivotal event in
Turkey’s recent political history, one that eventually paved the way for the
Gezi Park protests. Using footage collected from various activists, the film
offers a powerful testimony for those who are striving to reclaim the right to
their city.
7:30 LIVE Συζήτηση με μέλη κινηματογραφικών κολεκτίβων από την Τουρκία| Discussion with members of the collectives Emek Bizim and seyr-i sokak
→ Aρκετές κινηματογραφικές κολεκτίβες στην Τουρκία (όπως οι Seyr-i Sokak , bak.ma, Artikisler, Emek Bizim,) ξεκίνησαν καταγράφοντας τα γεγονότα στο Γκεζί ή νωρίτερα στο σινεμά Εμέκ. Κάποιες άρχισαν να φτιάχνουν ταινίες και άλλες συνέχισαν οργανώνοντας οπτικά αρχεία λαϊκών κινημάτων, προσβάσιμα σε όλους (καταγραφή κινηματικής μνήμης σε on-line τράπεζες βίντεο). Μαζί μας θα είναι κάποια μέλη από αυτές τις κολεκτίβες.
ΕΝ “Our aim is to bring together different struggles and discuss the strategies of anti-gentrification movements, in Turkey and around the world. This way, we open up a space for the struggles to think about their strategies, achievements and mistakes.”
8:30 Προβολή | Screening:
#ΑντίστασηΚαλέ | #Resistayol,
Rüzgâr Buşki (2016), 50
→ Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την τρανς ακτιβίστρια Şevval Kılıç κατά τη διάρκεια της 21ης ΛΟΑΤ Εβδομάδας Υπερηφάνειας Κωνσταντινούπολης, ενώ επικεντρώνεται στις αντανακλάσεις του καρναβαλικού ξεσηκωμού στο Γκεζί. Το #αντίστασηκαλέ είναι ένα ταραγμένο οπτικοακουστικό ταξίδι που μαρτυρά τον άνεμο ελπίδας, το χιούμορ και την αλληλεγγύη που θα θέλαμε να μείνει στην μνήμη της πολιτικής σκηνής της Τουρκίας σήμερα.
ΕΝ #direnayol accompanies trans activist Şevval Kılıç during the 21st Istanbul LGBTI Pride caught up in the reflexions of carnivalesque Gezi Park Uprising. #direnayol is a turbulent audiovisual journey witnessing a wind of hope, humour, and solidarity wished to be remembered in the politics of Turkey today.
9:20 Διάλειμμα | Break
9.30 Προβολή | Screening:
Τουλάι Γερμάν: Χρόνια της Φωτιάς και της Τέφρας |Tulay German: Years of Fire and Cinders,
Didem Pekün & Barış Doğrusöz (2010), 50’
→ Η ταινία επικεντρώνεται στην θρυλική τραγουδίστρια Τουλάι Γερμάν, σε μια περίοδο κοινωνικών αναταραχών κατά την οποία η μουσική της έγινε έναυσμα πολιτικού ακτιβισμού. Δυνατή, αφοσιωμένη και ασυμβίβαστη, η Γερμάν πήγε κόντρα στην οικογένειά της και στις κοινωνικές τους προσδοκίες απ’ αυτήν, με τις επαγγελματικές, τις πολιτικές και ερωτικές της επιλογές...
ΕΝ The film focuses on the influential singer Tülay German in a time of social unrest in which her music became the launch pad of political activism. A vigorous and committed woman, German defied family and social expectations with her professional, political, and love choices...
Τουλάι Γερμάν: Χρόνια της Φωτιάς και της Τέφρας |Tulay German: Years of Fire and Cinders,
Didem Pekün & Barış Doğrusöz (2010), 50’
→ Η ταινία επικεντρώνεται στην θρυλική τραγουδίστρια Τουλάι Γερμάν, σε μια περίοδο κοινωνικών αναταραχών κατά την οποία η μουσική της έγινε έναυσμα πολιτικού ακτιβισμού. Δυνατή, αφοσιωμένη και ασυμβίβαστη, η Γερμάν πήγε κόντρα στην οικογένειά της και στις κοινωνικές τους προσδοκίες απ’ αυτήν, με τις επαγγελματικές, τις πολιτικές και ερωτικές της επιλογές...
ΕΝ The film focuses on the influential singer Tülay German in a time of social unrest in which her music became the launch pad of political activism. A vigorous and committed woman, German defied family and social expectations with her professional, political, and love choices...
10:20 Συζήτηση με τη σκηνοθέτη | LIVE
Q & A w/ director Didem Pekün
10:30 LIVE Μουσική | Music
Βραδιά οθωμανικής μουσικής με τους Beraber | Ottoman music concert with the group Beraber
→ Beraber σημαίνει "μαζί" στα Τούρκικα. Χρησιμοποιείται επίσης και σαν ορολογία για το ομαδικό ταξίμι, όπου ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Η Σοφία Ευκλείδου (τσέλο) και ο Ταξιάρχης Γεωργούλης (ούτι, yayli tanbur), παίζουν συνθέσεις Τουρκικής και Αραβικής μουσικής, κρητικά συρτά, καθώς και συνθέσεις από Αρμένιους, Αζέρους και Έλληνες συνθέτες από τον 11ο αιώνα μέχρι σήμερα. Δεν λείπουν επίσης και οι συνθέσεις των ίδιων.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Όλες οι προβολές και οι δράσεις είναι ΔΩΡΕΑΝ // All screenings and events are FREE
Όλες οι προβολές και οι δράσεις είναι ΔΩΡΕΑΝ // All screenings and events are FREE
Όλες οι ταινίες έχουν
ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ //
All films have EN & GR SUBTITLES
All films have EN & GR SUBTITLES